Kişisel Yazılarım

Geçmişte, teknolojinin bu kadar gelişmiş olmadığı zamanda insanların örneğin İstanbul'dan Bursa'ya gitmesi 2-3 gün sürüyordu. Çünkü, o zamanlarda taşımacılık sadece atlarla yapılıyordu. O zamanlarda uzak bir şehre gitmek, günler hatta haftalar alıyordu. İletişim sadece mektuplarla kuruluyor, bunun için mektup güvercinleri ve postacılar görev alıyordu. Dünyayla iletişim kurmak bir yana, başka bir şehirle iletişim kurmak bile son derece zordu. İnsanların başka ülkeleri, o ülkenin insanlarını, kültürlerini, dillerini tanıma şansı bile yoktu. Ancak, günümüzde özellikle bilgi ve iletişim teknolojileri alanında yaşanan gelişmeler sayesinde, dünyanın öbür ucundaki insanlarla bile iletişim kurmak, sadece birkaç saniyeyi alıyor. Örneğin, benim birçok yabancı arkadaşım var. Bu arkadaşlarım genelde Çin, Japonya ve Güney Kore gibi ülkelerin vatandaşlarıdır. Bu ülkeler, Türkiye'ye son derece uzaktır. Ancak, internet sayesinde yabancı arkadaşlarımla iletişim kurma hızım, nefes alıp verme...

Günümüzde teknoloji, hayatımızın bir parçası haline gelmiş durumda. Teknolojiyi hayatımızın her alanında kullanıyoruz. Teknoloji olmadan bir hayat, artık düşünülemez. Peki, teknoloji bu kadar gelişmemiş iken, önceden insanlar hayatlarını nasıl sürdürüyordu? Teknoloji bu kadar gelişmiş değil iken, insanlar mümkün mertebe beden güçlerini kullanıyorlardı. Örnek verecek olursak, bugün tarımda teknolojik ekipmanlar kullanılıyor iken, teknoloji bu kadar gelişmiş değil iken insanlar tamamen beden gücüyle tarım yapıyorlardı. Zaten, insan nüfusu o kadar da kalabalık değildi. Hastalıklar, bitkisel tedavi yöntemleriyle tedavi ediliyordu. İnsanlar teknoloji olmadan önce bir arada ve birlikte yaşıyordu. Ama özellikle günümüzde bilgi ve iletişim teknolojilerinin yaygınlaştırılmasıyla gittikçe yalnızlaşmaya başladı. İnsanlar, teknoloji yeterince gelişmemiş iken sürekli birbirileriyle yüz yüze iletişim kuruyorlardı. İnsanlar devamlı birbirine misafirliğe gidip-geliyor, hep bir arada yaşıyorlardı. Anca...